Maatje op Maat: Wat is dat toch een fantastische titel die precies beschrijft wat ik doe voor mijn maatje. Ik ben een vriend die hulp en vriendschap geeft naargelang de behoefte. De ene keer is dat alleen maar kletsen en koffie drinken, de andere keer is dat meegaan naar een dokter. Er zijn natuurlijk veel factoren die bepalen of een match tussen de hulp vragende en het maatje tot stand komt. In mijn geval was de click met Lia er ogenblikkelijk. Ik werd gegrepen door haar levendige ogen, de ondeugende blik en het fijne postuur van 1,46 m. Dat ik zelf heel openhartig ben heeft zeker geholpen in de opbouw van onze relatie. Ik zeg vaak “ik ben de zoon die Lia zelf nooit gehad heeft”. We praten uiteraard over hoe dat zo gekomen is, maar dat blijft tussen ons. Ik kan héél goed luisteren en me overgeven aan de nood van het moment. Soms zie ik Lia 3 keer in één week en soms 2 weken niet. Vrijheid blijheid van beide kanten. Het grootste plezier dat ik haar kan doen is een rijtoertje maken door de omgeving. Dan komen de verhalen van vroeger en daar leer ik veel van. Het leukste zijn de verhalen dat Lia als kind eropuit trok met de autoped. Dat woord alleen al ! Autoped. Welk kind van vandaag weet wat dat is ? Een step op luchtbanden in felle kleuren.
Lia is helaas slecht ziend wat haar erg afhankelijk maakt van anderen. Zelf moppert ze weleens dat ze geleefd wordt in plaats van dat ze zelf leeft, en dat klopt helaas. De hele week komt er volk over de vloer om te helpen met dit en met dat. Dat lijkt mooi maar er blijft weinig tijd over om zelf dingen te plannen. Dus als het ons lukt om samen erop uit te gaan is het altijd feest.
Maatje vragende: Lia Salemans – van Dijck, 91 jaar
Maatje: Ernest Oosterwaal, 63 jaar
